Το βυζάντιο του 11 ου αιώνα γνωρίζει μεγάλη άνθιση στις τέχνες και τα γράμματα, αποτέλεσμα της έλευσης μιας ικανής δυναστείας στην εξουσία, της Μακεδονικής (867-1080). Οι Μακεδόνες αυτοκράτορες με μία σειρά επιτυχημένων εκστρατειών εναντίων των διαφόρων εισβολέων, των Ρώσων, των Βουλγάρων και των Αράβων, κατάφεραν να αποκαταστήσουν την ειρήνη σε μεγάλο μέρος της επικράτειας του Βυζαντίου.
Με την ειρήνη πλέον εδραιωμένη η αρχιτεκτονική γνωρίζει και αυτή, ανάμεσα στις άλλες τέχνες, σημαντική ακμή. Τότε είναι που κτίζονται μια σειρά από μονές στις πλαγιές του Υμηττού. Μεταξύ αυτών και η εκπληκτικής ομορφιάς Μονή Αστερίου, σε υψόμετρο 545 μέτρων σε μια μικρή κοιλότητα της πλαγιάς, με θέα το λεκανοπέδιο της Αττικής.
Ακολουθεί η ανέγερση κατά τον 10ο αιώνα της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού, καλούμενης και Μονής των Φιλοσόφων, στην βόρεια πλευρά.

Η Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στους πρόποδες του Υμηττού, στις παρυφές του οικισμού Παπάγου και η Μονή του Καρέα πάνω από τα Μεσόγεια είναι όλες της ιδίας, λίγο πολύ, περιόδου.